Anong kwento mo?

Mabuti rin naman at nangyari ang pagkakatulak sa'kin ni Juan sa bangin.

Malakas ang hangin noon, at nangangatog ang aking mga tuhod. Bagong salta lamang ako sa komunidad; maikli pa ang mga balahibo't patayo-tayo pa ang mga ito.

Aba't sino nga naman ang hindi mababakla sa tirik ng bangin sa aming bahay? Nakasisilaw ang sikat ng araw 'pagkat nakaharap sa silangan ang aming kinalalagyan. Sa tinagal-tagal ko rin sa loob ng aking itlog, aba'y hindi pa ako sanay sa ganitong liwanag.

Nakakailang hakbang pa lang ako mula nang hanapin ng aking tuka ang daan palabas ng aking mumunting mundo ay panay na ang tawag ng mga nakatatanda sa'king pagtalon sa sobrang taas naming bangin. Paano mo naman aasahan ang isang tulad ko na tahakin ang tatlong dipang bangin na iyon? Halos kumawala na ang aking puso sa aking dibdib sa kanilang pag-uudyok.

Lumipas din ang mga araw at nakatatayo na ako nang ayos. Naglalaro kaming mga bata ng habulan nang napalapit ako nang kaunti sa'king kinatatakutan. 'Wag niyo 'kong masamain; hindi naman sa ayaw kong subukan. Hindi ko lang talaga alam kung paano ko sisimulan. Tumatakbo ako papalayo kay Juan. Natural, takbuhan e. Bigla akong natigilan dahil talaga namang kagimbal-gimbal ang kalawakan sa'king harapan. Hindi ko nabatid ang paparating nang si Juan.

"Taya!"

Sabay tapik na napalakas nang onti, at ako'y naiharap sa banging kinatatakutan. Kumaripas nang takbo ang aking mga paa ngunit wala nga palang lupa. Pinilit maghanap ng kakapitan ngunit tumatakas lang din ang hangin sa'king tangan. At ano pa ba ang natitirang magagawa ng isang ibong tulad ko? Hampas--hampasin ang hangin sa ilalim ng aking mga pakpak; wagwag--iwagwag ang aking mga balahibo sa hangi'y sumasayaw na; gising--gisingin ang diwang ibon sa'king kalooban; at maging--maging kung ano ang pakay sa'king pamamalagi.

*

NSTP story. Bandang dulo ko na lamang naalala na sa Ateneo nga pala ako nag-aaral at naging tacky dahil parang naging from eaglet to eagle ang dating bagamat wala sa intensyon kong isama ang ideya ng pagiging blue eagle na'tin talaga.

Ah! Ah! Ah!!

(Matagal-tagal na rin akong 'di nakakapag-bulletize)

• Ang daming kailangang gawin, yun lang. Pero kakayanin.
• Hello, wala lang :D
• Nagpapasalamat sa maraming mga milagrong nagaganap sa buhay ko :) Tulad ng Acc LT, JTA, iyong pag-uusap natin, nakasabay pa'ko kay Marvin, at marami pang iba
• Ang init ng panahon.
• Panahon muli ng pag-aayuno...Sabi ko kanina 'di na'ko magmumura. Grabe, isang pangungusap lang matapos ko yun sabihin nagmura na'ko :(
• Sobrang init ng panahon.
• March 6, hell day. HELL DAY.
• Ang sarap sobra ng Magnolia Vanilla ice cream.
• Ang dami ring problema.
• May bago na'kong wish sa mga tala (including airplanes...katamad magkwento, next time nalang), plate number (222, etc) at oras (22:22, etc)

(First time kong gagawin 'to...at hindi ko mai-emphasize enough kung ga'no katindi ang pangangailangan ko para rito.)

Lord, keep the fire burning in my heart.

Two Points

Naalala ko nung bata pa'ko (bagamat bata pa rin naman ako hanggang ngayon), may paniniwala kami na may katumbas na puntos ang iba't ibang klase ng pagdarasal. May scoring system, kumbaga. 1point ang recited prayer lang, 2points kung ikanta mo at 3points kung ikanta't may pa-action-action ka pang nalalaman.

'Di ko alam kung yung 3points totoo, pero para sa'kin kaninang nagsimba kami, doble talaga ang nakukuhang benepisyo ng pagkanta ng dasal. Oo, kumakanta ako kanina sa misa. May papiyok-piyok man iyong kasama, alam ko sa sarili ko na nabababad ako sa ibig sabihin ng mga sinasabi ko.

At lagi, lagi talaga, nagkakaroon ng puntong saturated na'ko sa naaabsorb ko sa mga kanta.

Sa mga puntong iyon, umiiyak na lang ako sa simbahan. Mahirap-hirap din kasi magtatanong na naman ang mga magulang ko kung bakit ako umiiyak at gagawa pa'ko ng eksena do'n kaya onting pigil, ipikit na lang at tumingin sa taas para 'di tumulo.

Masakit sa lalamunan pigilan ang luha. Hindi ako nakakahinga 'pag ginagawa ko 'yon. (Kayo ba?) Pero masarap na sa hapong ito, umiyak ako dahil napuno ako ng pag-asa. Sa tanang buhay ko (at masasabi niyo na ring makasarili't mapagmataas ito) Diyos lang talaga ang nalalapitan ko 'pag may problema ako. Well minsan may mga taong nakakatulong din pero Diyos talaga e. Iba talaga 'pag Siya.

Masarap yung pakiramdam na iyong iyak mo dahil punung-puno ka ng pagpapasalamat at hindi iyong humahagulgol ka na't nagmamakaawang pansinin ka na Niya. For as long as I can remember I've been really sad this (acad) year. Don't ask me why; 'di ko rin alam. Pero yung pakiramdam na iba na yung pinag-uugatan ng mga luha mo, ayos e. Ayos na ayos. 'Di lang 2points ang nakuha ko sa pagkanta ngayong araw.

*

Mga naisip ko 'to kaninang nagsimba kami. Pero may mga bagay na nai-raise at isinulat ko pa rin 'to, umaasang maging masaya uli ako. Unfortunately...

**

Nabanggit na lang din na bata pa ako, ngayong araw na'to tatlong araw ang tanda sa'kin ni Odilon Mendoza Meneses Jr. Happy birthday.

Maski na

May mga araw lang talaga na maski sinlagkit ka na ng kutsinta sa init, maski ipakita ang sagot sa Accounting LT, maski nakakatakot ang English teacher nila Charles, maski masakit sa paa ang jive at talaga namang mapipiga na ang tshirt sa pawis, maski sindami na ng bituin sa langit ang kagat ng lamok, maski malalaglag na ang ulo mo sa antok, maski nagmadali ka para sa wala, maski masakit sa kamay magsulat ng math, maski walang tinta ang mga panulat, maski sobrang hilo na sa paikut-ikot na hindi rin maitama, maski nakakasuka ang pananghalian, maski parang pimple na tinubuan ng mukha na, maski ano pang mangyari,

masaya ka kung masaya.

Salamat love youuu :D :D :D

*

Random :: Nakita ko lang sa Fully Booked... =))
Patay naaaa =)) =))

O para naman may magawa

The rule is to copy and paste this entire thingamabob onto your notes, remove my answers and fill in your own. The catch is, your answers all have to start with the first letter of your name. Then tag the sadistic person who sent this to you (in this case, it would be me) and a few others you want to be sadistic to...what goes around comes around. :)

Rules: It's harder than it looks! It really is, especially the Reason for Being Late.
Copy to your own note, erase my answers, enter yours, and tag at least 10 people including me.
Use the first letter of your name to answer each of the following.
They have to be real. . .nothing made up!
If the person before you had the same first initial, you must use different answers. You cannot use any word twice and you can't use your name for the boy/girl name question.

1. What is your name: Koko (pahirapan ang sarili.)

2. A four Letter Word: Koko

3. A boy's Name: Koko. HAHAHAHA

4. A girl's Name: Koko. pa'no ba yan..? sisiw lang pala 'to e. hahaha

5. An occupation: Karpintero :>

6. A color: Kahel. o ha o ha!

7. Something you wear: Knitted sweater? ehehehe unang pumasok sa isip e.

8. A food: Koko Krunch :D

9. Something found in the bathroom: Kleenex! hahaha

10. A place: Katipunan Ave.

11. A reason for being late: Katamaran. O akala ko ba mahirap 'to? Ano na! hahaha

12. Something you shout: Meron akong naisip pero bawal itype dito. Bad word. >.< Kaya ano nalang uhm...Kalayaan!!!!

13. A movie title: Kama Sutra: A Tale of Love hehehe

14. Something you drink: Kiwi juice? hahaha

15. A musical group: anak ng...uhm...ah alam ko na! Kjwan. o kaya Kenyo!

16. An animal: Kuwago

17. A street name: Katipunan uli

18. A type of car: Kia

19. A song title: Kailangan kita

20. A verb: Kees :-* :D

O bahala na kayo. Ninakaw kay Bam.

Siguraduhin mo lang dahil dumudulas muli ang kapit.

How C4 works

The explosion actually has two phases. The initial expansion inflicts most of the damage. It also creates a very low-pressure area around the explosion's origin -- the gases are moving outward so rapidly that they suck most of the gas out from the "middle" of the explosion. After the outward blast, gases rush back in to the partial vacuum, creating a second, less-destructive inward energy wave.

Don't you know the hardest part is over...I hope.

*

People have been writing about their Valentine's day. I spent the first half of it in NSTP. Pierre bought roses for the little girls and fortunately, there was an extra so he gave it to me. And then the took the Dolch test AGAIN and some of them got depressed AGAIN but it's a good thing I brought art materials so we made lots and lots of hearts and lots and lots of Valentine's day cards. Right now I have 5, I think? Although they're just some scraps of paper the kids worked hard on those. And then I went home. No one was there, nothing to watch, no one to talk to and then Jour texted and asked if we could still go out. And we did go out. And it was the first time I ever went out on such a short notice. And the first time I went home past 12 without any formal occasion. And hindi ako napagalitan. I had fun last night although we just went to Trinoma to eat at Burger King and then went to Eastwood to eat ice cream and then went home. We didn't want the night to end, but it did. And it ended on a weird note. But it was great. We missed Maki. Yep, that was Valentine's for me.

Today.

Haha so today people were holding flowers already.

Pierre: Bakit ba ngayon? Bukas pa a.
Koko: Para iwas pila?
Pierre: Tss. I refuse to believe in such commercial...
Koko: Holidays?
Pierre: Yes. Those marketing tactics.
Koko: Mm...So you mean 'di kayo lalabas bukas?!
Pierre: Lalabas.

hahaha pero 'di yun ang punto ko e.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum. Kung may pera ako, "manlilibre" na'ko. (Kaso wala so hindi. haha) Hindi na S.A.D. ang tawag ko bukas. Kami na. Yun lang ;) Mega!

(Sandali lang...)

wala pa'kong maisip na pamagat. Sinubukan kong mag-isip pero *kroo kroo* lang sabi ng isip ko. Or wait. Wala talaga as in empty as a...see I can't even complete the sentence.

Wala nang kulay.
nakasuko ang mga kamay sa kakahuyan.
nakapikit,
nakanganga,
Nakasampa ang ulo sa semento,
Isang lolong nakahandusay sa bangketa.

Sa isang umaga nakilala ko ang tao.

Isang lolong nakaluhod sa bangketa.
Nakasampa ang braso sa isang bato,
nakangiti,
nagsusulat,
ipinapasa ang sikreto ng nakatagong kayamanan.
Wala nang oras.

*

Ibinase sa sariling karanasan bagamat may mga detalyeng iniba. Sa totoo lang, isa lang ang detalyeng kaiba sa'king nakita. Basahin sa kung anong paraang naisin ngunit may natatangi akong intensyon na sana'y mahanap niyo sa pagbasa.

"...As a poet, what interests me about a hinge is its two defining qualities: a hinge—like other devices—connects objects; it serves as a point of connection, a joining, a joint. But so is glue, a screw, a nail, a hasp, a clasp, a knot, a lock. What distinguishes a hinge from most other forms of connecting is the fact that it allows relative movement between two (or more) solid objects that share an axis." mula sa A Brief Poetics of the Hinge ni Catherine Barnett ng University of Arizona Poetry Center


**
Kung may nalaglag sa iyong kamay na biyaya nang walang ginagawa man lamang (at malamang nais mong manatili ang nasabing biyaya), hindi ba't nararapat lamang na may gawin ka naman upang ito'y hindi mawala na parang bula?

Because I always am random.

Got from Lem. Tagged myself.

25 random things about me.

1. Gusto ko ng something ngayon, pero hindi ko alam kung ano kaya wala rin.
2. May hinihintay akong mangyari.
3. Sa nunal sa kaliwang tuhod ko ako natuto kung ano ang kaliwa at ano ang kanan.
4. Takot ako sa anumang hayop na ilapit mo sa'kin lalung-lalo na sa daga.
5. Gusto ko sobrang pumunta sa Eraserheads reunion concert.
6. Iniyakan ko ang number 5.
7. At halata naman sa number 6, iyakin ako.
8. Mahilig ako sa atensyon.
9. Wala akong org na active ako. Ni isa.
10. Miss ko nang magsulat.
11. Mahalaga para sa'kin ang pagsusulat ko.
12. Wala akong flip-flops o tsinelas na panlabas.
13. Lahat na ata ng jug ko nung grade school, nawala 'ko.
14. Umiyak ako sa hallway ng grade school namin dahil natapon ang juice ko at bumulyaw ng "juice ko!" nang ilang beses din.
15. Malakas ang kiliti ko sa (hindi ko na sasabihin saan para 'di abusuhin.)
16. Mataray ako.
17. Masama ang pakiramdam ko kung wala akong ginagawang produktibo.
18. Wala akong pulang tshirt.
19. Madalas malakas ang memorya ko...Kaya minsan masama ang loob ko 'pag 'di tinutupad ng mga tao ang sinasabi nila.
20. Iba na'kong tao sa kung sino ako nung high school.
21. Gusto ko ang kulay dilaw.
22. Nagagandahan ako sa wikang Filipino.
23. Marami akong gustong gawin. at duwag akong gawin ang mga iyon.
24. Tumuntong lang sa 90lbs. ang timbang ko sa kolehiyo. Pero ngayon, less than 90 uli.
    
25. Madalas kong isinasabuhay ang SIR o smooth interpersonal relationship.

Kayo rin :)

Alam mong masaya ka kung,

Sabi nila, alam mong masaya ka kung maski ang daming pangyayaring talaga namang dapat dumurog na sa bawat buto ng iyong pagkatao, e nakakayanan mo pa rin tumayo nang matuwid at ngumiti at gumawa ng iba't ibang bagay at makipag-usap at magsulat at mamuhay nang lubos.

Hindi naman nadurog ang mga buto ko sa katawan pero,

• marami akong kabobohang nagawa sa math midterms,
• MEGA hirap yung test sa accounting,
• DAPAT PUPUNTA AKO SA BAND-AID NG HOLY DAHIL ANDUN ANG PUPIL AT MALAMANG SI ELY BUENDIA AT ILILIBRE PA DAPAT AKO NG TICKET PERO DI AKO PINAYAGAN at,
• ASA ATENEO SI MARC NELSON KANINA HABANG AKO NANDITO SA BAHAY.

Pero ayos lang. Masaya pa rin ako. Or hindi masaya...hindi lang din malungkot. Sinulat ko 'to pero 'di pa rin nangyayari iyong hinihintay kong mangyari. 'Di ko lang kasi mapigilan.

Out of character

Because people are semi-relaxed this weekend, I'm hoping you guys have time to watch this video. The kid's super cute. And I know it's really not my personality to like kids, but hey I've changed and this kid's really an exception to all those annoying kids. Enjoy the weekend :) Petix-petix lang tayo! :D (This does not count as a blog entry; am still waiting for something to write about...specifically waiting for something to happen.)

Once upon a time... from Capucha on Vimeo.