i realized how i don't write anymore about what i did in the day. you know, the kind of blogging in freshman year[in high school,grabe parang it's a very distant memory already!]. but still i won't write about my day, you most probably heard a lot of stories from fellow freshies sa orsem. gusto ko lang talaga magtype at magsayang ng oras. parang ansaya, di ba? try niyo.
hay.hay.hay.ang sarap magtype.ang sarap pindutin ng mga letra sa keyboard.ansayang tumunganga at magsayang ng oras, bayaang umihip lang ang hangin at humulas lang ang pawis. nakatutuwang pagehersisyuhin ang mga mahina kong daliri at sirain ang mata sa radyasyon ng kumpyuter.
to my friends nga pala in ateneo,please,do call me koko.haha.masyadong mabait ang nicole e.kaya sige,koko na ang itawag niyo na sakin. pero kung aalukin niyo ko ng pang-umagang tsokolate[koko krunch] wag nalang,please lang.ayoko ng cereals at ayoko ng almusal.
buh-buh-buh-buh-blah.
buh-buh-buh-buh-blah.
buh-buh-buh-buh-blah.
buh-buh-buh-buh-blah.
copy paste,copy paste.iyan ang aking ginawa. aba'y akalain mo, ito'y isa nang tula.ayun,sige.tama na 'to. sayang naman ang oras mo.
No comments:
Post a Comment